"Gerçek, tüm parçaların birleşmiş halinden daha büyüktür.”
Eğer bir tohumu parçalayacak olursanız içinden ağaç çıkmaz. Onu analiz edebilirsiniz ama orada gizlenmiş bir ağaç göremezsiniz. Ve orada bir ağaç olmadığını, bu tohumun içinde hiçbir şey yokken içinde bir ağaç saklı olduğunu söylemenin aptalca olduğunu söyleyebilirsiniz.
İşte analizciler çoğu zaman bunu yaparlar.
Onlara bir çiçeğin güzel olduğunu söyleyin, onu alıp laboratuara götürürler ve güzelliği bulmak için analiz ederler. Çeşitli kimyasallara ve başka şeylere rastlarlar, onu inceler ve analiz ederler, çiçeğin farklı kokularını ayırarak birçok şişeye koyarlar ama güzelliğin bulunabileceği tek bir şişe bile olmaz. Laboratuardan çıkar ve “Bir yanılsama içinde yaşıyor olmalısın, hayal görüyor olmalısın; güzellik filan yok. Tüm çiçeği analiz ettik, geriye hiçbir şey kalmadı ve hiçbir güzellik bulamadık,” derler.
"Sadece bütünlükleri içinde bilinebilen şeyler vardır."
Onları parçalayıp analiz edemezsiniz.
Onlar kendilerini oluşturan parçalardan büyüktür.
Zaten sorun da budur...
Bu durum, gerçeği arayanlar için temel bir problemdir.
"Gerçek, tüm parçaların birleşmiş halinden daha büyüktür.”
O sadece parçaların toplamından ibaret değildir, parçalardan daha büyüktür.
Bir melodi sadece tüm notaların, tüm seslerin toplamından ibaret değildir. O daha büyük bir şeydir. Tüm notalar birleştiğinde bir uyum söz konusu olur, bu uyum tek tek notaların içinde olmayan bir var oluşa dönüşür.
Sevgi ve Saygılarımla, Kaplan